WAAR BEGIN IK met Zelfvergeving?

(vertaling)

Hoi dit is Lilly en in dit video-interview geven we wat meer perspectieven in relatie tot het starten van Zelfvergevingen en assisteren en ondersteunen we degenen die binnenin zichzelf de vraag onder ogen zien van WAAR begin ik met Zelfvergevingen en dit punt is dus eerder besproken. Hoe dan ook zijn er nog steeds veel mensen die met dat punt in zichzelf worstelen van waar begin ik, met wat begin ik?

En dus zullen we in dit video-interview wat meer interne geestpunten bespreken in het onder ogen zien van deze vraag in onszelf wanneer we starten met Zelfvergevingen, omdat klaarblijkelijk zoals alleen het geestbewustzijnssysteem kan doen, er vele lagen zijn in de dingen die opkomen in onszelf. Dus als eerste om zelf te assisteren en ondersteunen met de vraag van wanneer of met wat begin ik met het toepassen van Zelfvergeving om er zeker van te zijn dat het geen excuus, validatie of rechtvaardiging is die men probeert of tracht te gebruiken om zichzelf te manipuleren in het uitstellen van de feitelijke start van het wandelen van de toepassing van Zelfvergeving, is wanneer deze vraag opkomt in zelf en er bezorgdheid aan is gehecht; het zal ervaren worden, het zal een hele vage subtiele bezorgdheid zijn die men zal ervaren net onder het diafragma, precies in het centrum van de solar plexus. Het zal een zeer zeer vluchtige subtiele energie zijn.

Dus stel jezelf de vraag: “waar begin ik met Zelfvergeving?” en als die bezorgdheid opkomt in zelf met deze vraag, betekent het dat men feitelijk deze vraag gebruikt als een excuus, validatie of rechtvaardiging. Men is opzettelijk Zelf aan het saboteren in het starten van het toepassen en wandelen van Zelfvergeving en Zelf heeft in feite het antwoord al van waar te beginnen. Of als de vraag is “met wat te starten in het toepassen van Zelfvergeving?” en dat vluchtige gevoel van bezorgdheid komt op dan weet men precies met wat en waarvoor te starten in de toepassing van Zelfvergeving, maar is men opzettelijk aan het proberen en trachten zichzelf te manipuleren in het saboteren van zichzelf en het eigen proces van verandering door het gebruiken of misbruiken van een vraag het te doen lijken alsof Zelf machteloos of tot slachtoffer gemaakt is in het zichzelf assisteren en ondersteunen om te leren hoe iets te doen en het dan ook werkelijk te doen en door te wandelen, voor en als Zelf.

Dus dan, wat we voorstellen wanneer je je realiseert dat deze vraag gesteld is in bezorgdheid en je in Zelfeerlijkheid gezien, gerealiseerd en begrepen hebt dat men deze vraag zelf accepteert en toestaat te gebruiken of misbruiken om zich achter te verschuilen, om te rechtvaardigen, een excuus te valideren WAAROM Zelf niet gestart is of niet start of bang is of dat soort dingen; ik bedoel de angst in zichzelf, als dat opkomt in het onder ogen zien van Zelfvergeving, als deze bezorgdheid zijn intrek neemt als angst als een niet-weten waar te starten of met wat te starten; dat punt van ‘ik weet het niet” wil ook zeggen dat het geestbewustzijnssysteem dit voor manipulatie gebruikt en het tot slachtoffer maken van zichzelf in het onder ogen zien van Zelf in een bepaald punt of een bepaalde manifestatie.

Dus in een algemene context binnen het eigen proces, accepteer en sta de uitspraak “ik weet het niet” NIET toe, omdat de geest van deze uitspraak houdt, omdat men in deze uitspraak de beslissing aan het maken is om in feite de eigen macht weg te geven aan het geestbewustzijnssysteem. Omdat je zegt: “ik weet het niet”. Toch in diezelfde uitspraak is men de geest macht aan het geven omdat men zich dan minderwaardig maakt binnenin zichzelf, men vermindert zichzelf, terwijl alles wat nodig is een ademhaling is, een vrijmaken, een onderzoek, een lezen, een informatie verkrijgen, vragen stellen, een verzekeren dat men volledig begrijpt wat het is dat men nodig heeft om te doen, zijn, leven en uitdrukken en dan doet men het voor Zelf. Dit is een eenvoudig toepassen van het onderwijzen van Zelf in een bepaald nieuw punt dat Zelf onder ogen ziet. Dus daarom, een ander perspectief van waarom en hoe we weten dat het punt van in bezorgdheid gaan wanneer je vraagt “waar start ik met Zelfvergeving” of “met wat start ik de Zelfvergeving”; je context van waarom en hoe dit een rechtvaardiging, validatie of een excuus is om niet gewoon te starten, is omdat men ALLE voorbeelden heeft die er zijn op de forums, er veel mensen op de forums zijn die assisteren en ondersteunen en een eenvoudige stap om te nemen is het te vragen.

En daarom, als deze vraag in zelf voor langer dan een week in zelf blijft is het overduidelijk zelfmanipulatie en saboteren omdat de ondersteuning en assistentie recht tegenover je is met een klik van een knop en dan in het punt van ‘ik weet het niet” is een absolute ontwikkeling van dat punt van zelfmanipulatie. Want opnieuw AL iemands voorbeelden zijn hier. Men kan eenvoudig vragen en Zelf zal ontvangen en het Desteni forum is beschikbaar. Er zijn vele menselijke wezens die hun praktische processen wandelen en er zijn moderators die elke dag assisteren en ondersteunen met het verzekeren dat iedereen geassisteerd en ondersteund is naar beste kunnen dat ze hebben dienovereenkomstig hun eigen leven. Hoe dan ook, daarom in de neiging van zelf tot slachtoffer maken in het gebruiken van het excuus ‘ik weet het niet’, realiseer je dat, dat is een echt geestmanipulatiepunt, waar men in onmiddellijke inferioriteit gaat, zelfvermindering, het beperken van zelf, terwijl alles wat nodig was vanaf het begin was eenvoudig het luisteren naar interviews, het deelnemen op de forums en vragen stellen.

Daarom, als men bijvoorbeeld iets ziet in relatie tot Desteni en men is er benieuwd naar en men zou eigenlijk meer willen weten, liever dan in dat punt te gaan van in de geest vallen in een ‘ik weet niet wat er gebeurt’, veeleer STOP, ADEM, sta op en VRAAG. Dus kijk naar dit punt in het algemeen door het eigen leven heen waar men onmiddellijk, alleen omdat men het niet weet, men in het persoonlijk nemen gaat en in slachtofferschap, inferioriteit, zelfbeperking, zelfvermindering in plaats van te gaan als “oké ik begrijp dit nog niet, laat me het uitzoeken”. Alleen dit punt veranderen in je wereld, in je realiteit zal zelf al assisteren en ondersteunen met het meer Zelfsturend worden binnenin Zelf en het proces van Zelf.

Oké, dus we zijn terug bij waar men in “hoe pas ik Zelfvergeving toe” gaat of “waar start ik met Zelfvergeving” en wanneer er een bezorgdheid opkomt. Wat we aanraden is om te kijken naar de bezorgdheid en Zelf te assisteren en ondersteunen met wat Zelfvergevingen, precies daar waar de bezorgdheid opkomt. Men kan bijvoorbeeld starten met de bezorgdheid die opkomt met bijvoorbeeld dit interview waarin men ziet, realiseert en begrijpt dat er een energie of reactie opkomt met het stellen van de vraag. Als de vraag echt is, als wanneer men werkelijk te weten wil komen hoe en waar te starten, dan zou het een directe vraag zijn en zou het niet alleen maar rond blijven hangen in je geest en gebruikt worden als een excuus om naar de forums te gaan en te klagen.

Het zal een rechtstreekse directe vraag zijn die opkomt en omdat…als het werkelijk zo is dat je te weten wilt komen hoe het is dat je iets doet of waar te beginnen, je daadwerkelijk zal gaan vragen hoe het zit en het zal een heldere, direct mededelende vraag zijn. Terwijl, als men in reactie iets vraagt door een verborgen agenda, het gevraagd zal worden in de aard van klagen of jammeren of humeurigheid. Dus men zal duidelijk het verschil zien tussen het accepteren en toestaan van zelf om een vraag te gebruiken als een punt van manipulatie terwijl als het werkelijk een vraag is, men het VRAAGT en ontvangt wat het is dat zelf feitelijk naar op zoek is. Dus men kan in het stellen van die vraag van “waar te beginnen met Zelfvergeving?” of “hoe te beginnen met Zelfvergeving als die bezorgdheid opkomt?” aangeven dat zelf al WEET waar te beginnen en hoe te beginnen; zelf WIL niet beginnen, omdat je niet wilt veranderen.

En dan zal men proberen en verder te schuilen in klagen en jammeren en humeurigheid over waar te beginnen en hoe te beginnen, terwijl alles hiervan werkelijk als een kind is die zijn kont tegen de krib gooit als niet ter wille zijn om te veranderen en zal proberen je proces uit te stellen zolang als je kunt door feitelijk het starten te saboteren om niet te hoeven starten, om niet te hoeven veranderen. Dus voor degenen die vastzitten in deze tijdslus,,realiseer je dat tot op zekere hoogte, je WEET waar te starten en hoe te starten en degenen die vragen waar te starten en hoe te starten als een eenvoudige directe vraag die onmiddellijk opkwam binnenin hunzelf en onmiddellijk in manifestatie en een vragen om ondersteuning en assistentie overging; zij weten feitelijk ook waar te starten en hoe te starten, maar alleen in het stellen van die vraag is het meer een cross reference en een bevestigen van hetgeen ze al weten en dat is cool. Dus weet, realiseer en begrijp dat we NIET zeggen dat voor degenen die ongerustheid ervaren in het waar te starten en hoe te starten, we zeggen niet, vraag niet. We laten eenvoudig zien wat het is dat je accepteert en toestaat in jezelf in die reactie met de vraag en dat men daar feitelijk het punt onder ogen ziet van ‘angst om te veranderen’.

Dus men kan onmiddellijk je Zelfvergevingsverklaringen hierin wandelen en men start eenvoudig:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om ongerustheid te ervaren met het stellen van de vraag hoe te starten en waar te starten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om eigenlijk te reageren op Zelfvergevingen en het niet toe te willen passen omdat ik feitelijk angst ervaar om binnenin mijzelf te veranderen en daarom probeer ik deze angst te verbergen in een ongerust zijn over Zelfvergevingen en dan door de vraag van waar te starten en hoe te starten te veranderen in een manipulatiepunt om te proberen mijn proces te rekken zoveel en zolang als mogelijk om te valideren, rechtvaardigen of excuseren waarom ik niet gewoon start.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb om eenvoudig te vragen om ondersteuning en assistentie in waar te starten en hoe te starten maar in plaats hiervan de vragen te gebruiken als een manier van zelfmanipulatie en te proberen anderen te manipuleren om me te ondersteunen of helpen of valideren in mijn ervaring van hoe te starten en waar te starten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb om te zien, realiseren en begrijpen dat ik in feite al weet waar te starten en hoe te starten; ik ben en zal misschien onzeker zijn maar ik kan ook alleen om bevestiging vragen maar mezelf toestaan en accepteren om te proberen de vragen te gebruiken en misbruiken als een manier om mijzelf niet onder ogen te zien is onacceptabel.

En zo kan men vanuit daar starten en uitbreiden zelfs op dit interview voor jezelf als je dat zou willen, als je vindt dat je bezorgdheid en angst ervaart in het punt van waar te starten en hoe te starten en realiseer je dat die reactie eenvoudig jij bent die angst en bezorgdheid ervaart in jezelf over veranderen. En dan om dat punt onmiddellijk te transcenderen, wandel je de Zelfvergeving en dan vraag je het op de forums. Je kunt delen: “oké, dit is mijn begrip van Zelfvergeving, is dit juist, kun je me assisteren en ondersteunen met meer perspectief?”

Ik bedoel dat is werkelijk eenvoudig om te doen. Vraag liever om assistentie en ondersteuning dan dat je een hele situatie of een scenario creëert in je geestbewustzijnssysteem, het om en om vormend waarin je probeert te zoeken naar een antwoord, terwijl Zelfvergeving klaarblijkelijk geen ‘normaal’, huidig deel is van je leven, dus zul je het uiteraard nodig hebben om er meer over uit te zoeken. Dus in plaats van te gaan in het persoonlijk nemen omdat men iets nog niet begrijpt, is het beter het te vragen.

En dat is ook echt een egopunt met menselijke wezens, omdat we altijd denken dat we het allemaal weten. En dan gaan we in onze ego’s en proberen dingen uit te vinden in onze geest terwijl we het NIET allemaal weten. Dus laat het ego gaan, vraag om ondersteuning en assistentie. Het is allemaal hier op het Desteni forum, je zult vooral naar interviews geleid worden en zo kun je je proces beginnen, je kunt je zelfvergevingen zelfs delen op de forums en wanneer je hierin wat meer comfortabel wordt kun je een kijkje nemen bij ons Desteni I Process waar je geassisteerd en ondersteund wordt met het meer praktisch verenigen van Zelfvergeving in je wereld en realiteit, meer gestructureerd in relatie tot specifieke punten waar je door een heel proces geleid wordt van de voornaamste manifestaties van je totale geestbewustzijnssysteem en word je praktisch, punt voor punt geleid over waar Zelfvergeving op toe te passen. Oké heel erg bedankt. 

Video 2011: WHERE do I START with Self Forgiveness?

(transcript Larry Manuela; vertaling Ingrid Schaefer)

Zelfvergevingsondersteuning in het door Weerstanden heen Duwen bij Schrijven en Spreken

(vertaling)

Hoi dit is Lilly en Lindsay is hier met mij interviews aan het doen en terwijl we de interviews aan het doen waren, kwam er een interessant punt op dat velen hebben ervaren en zelfs wij in het begin van het proces en zo ook Sunette en ik ben er zeker van dat velen hieraan kunnen relateren, waar deze weerstand is en die angst en ongemak die opkomt in het begin van werkelijk jezelf een stem geven in het openlijk spreken en uitdrukken van jezelf met anderen en dit is in relatie tot schrijven en het doen van video-interviews waar men zich realiseert dat in het doen van dit schrijven en delen en spreken en delen van Zelf, dat je jezelf in het moment onder ogen gaat komen en dit eigenlijk een nogal afschrikwekkend vooruitzicht is, omdat we feitelijk nooit opzettelijk onszelf hebben uitgedaagd om in deze positie te staan, zeggende: oké, ik ga spreken, delen en mezelf uitdrukken, wie ik ben, mijn inzichten, mijn perspectieven, mijn proces, mijn ervaringen en daardoor zal dit richting gevende moment van Zelf in eerste instantie met weerstand, ongemak en angst ondervonden worden vanwege de natuurlijke Zelfbeweging, waarin we eerder erg gemakkelijk onszelf konden verstoppen of onszelf konden bedekken met persoonlijkheden, excuses en rechtvaardigingen om niet werkelijk onszelf te hoeven laten zien zogezegd.

Dus, hiermee hebben we besloten om samen een interview te doen met Zelfvergevingen om diegenen die starten met hun proces van het delen van hun schrijven en video-interviews als wel diegenen die er al mee werken en die nu en dan nog steeds dit punt van angst en weerstand onder ogen zien, te assisteren en ondersteunen.

Oké, ik zal dus starten en dan zal Lindsay ook spreken (Zeg ‘hallo’ Lindsay – ‘Hoi’) en ik zal een verklaring doen en dan zal Lindsay een verklaring doen en zo zullen we het een beetje doorwandelen, om wat perspectief en ook een praktisch voorbeeld te geven van hoe je Zelfvergevingen te wandelen in wat opkomt in het moment.

Oké dus, ik zal starten:

Lilly: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om angst te ervaren om mezelf uit te spreken en uit te schrijven.

Lindsay: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om angst te ervaren om het Zelfsturende principe te zijn in ieder moment van adem in het uitdrukken van mezelf als wat ik zie en in plaats hiervan in een punt te gaan van ‘ik weet het niet’ of ‘wat als ik een vergissing maak’. 

Lilly: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om toe te geven aan de angst in het moment waarop ik mezelf onder ogen zie in mijn schrijven en spreken en hierin angst te accepteren en toe te staan, waarin ik feitelijk de verklaring maak dat angst meer is dan ik en dat ik geen positie neem in dat zelfsturende principe van het bewegen van mezelf door en voorbij die angst om een levende beslissing te nemen van wie ik beslis te zijn in plaats van angst te accepteren en toestaan om te beslissen voor mij.

Lindsay: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een persoonlijkheid te creëren rondom het spreken in plaats van het Zelfsturende principe te zijn waarin ik een idee gecreëerd heb dat ik in elk moment kan spreken, maar alleen wanneer de omgeving binnen mijn voorkeur is in de beperkingen die ik voor mezelf gecreëerd heb in plaats van als mezelf HIER te spreken in ieder moment, wat ik ook spreek, als het Zelfsturende principe van mezelf.

Lilly: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om toe te geven aan een geloof en aan de rechtvaardigingen, excuses en validaties die ik verzonnen heb en geprogrammeerd en gecreëerd heb in mezelf van, ik kan dit niet of ik weet niet hoe dit te doen, of ik ben er niet klaar voor of mensen zullen me gaan veroordelen, of ik ben niet goed genoeg, of ik ben niet genoeg voorbereid, in plaats van de werkelijke eenvoud te zien, realiseren en begrijpen van het gewoon doen, van ademen, mezelf staande krijgen en spreken, wat in essentie hetgeen is wat ik elke dag doe; ik spreek, ik communiceer, ik deel en druk me uit, alhoewel; het was gemakkelijk voor me, omdat ik de werkelijke MIJ verstopte en bedekte en verdedigde met persoonlijkheden en dus het gemak van communicatie is feitelijk een voorgeprogrammeerde persoonlijkheid, waarin nu met het onder ogen komen van mezelf in mijn schrijven en spreken, ik de werkelijke ‘mij’ stuur en blootstel en daardoor is het zo moeilijk en is het zo moeilijk geworden, in de ervaring hiervan om mezelf uit te dagen om MEZELF uit te spreken en niet een persoonlijkheid als een VERBORGEN ZELF en ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb niet te zien, realiseren en begrijpen hoe al die rechtvaardigingen, excuses en validaties, er zijn om me te beschermen achter mijn persoonlijkheden om mezelf niet onder ogen te hoeven zien.

Lindsay: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb een idee te creëren dat ik beter spreek in termen van video’s en vlogs als ik alleen ben zodat ik me kan verschuilen achter of mezelf niet hoef bloot te stellen aan het Zelfoordeel waarin en als wat ik besta omdat ik gewoon kan gaan en het uit kan wissen of neerleggen en ik niet HIER hoef te zijn en mijzelf door een vergissing heen te spreken en wandelen en bij het maken van een vergissing is het oké en niet iets dat verborgen hoeft te worden als ik hier ben als mijzelf, geen schaamte dan, het is geen punt dat me zou verhinderen om me uit te drukken in ieder moment.

Lilly: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om mezelf te laten denken, geloven of waarnemen dat ik niet capabel ben om te delen, me uit te drukken of mezelf bekend te maken, terwijl dat idee, die waarneming en dat geloof in het niet capabel zijn, in feite nogmaals een oordeel, excuus of validatie voor me is om mezelf niet onder ogen te zien in mijn schrijven en mijn spreken door video interviews, omdat ik weet dat tijdens en in het spreken en schrijven, ik in feite mezelf zal zien en in dat zien is er geen manier om te accepteren en toe te staan dat ik mezelf verschuil omdat ik zichtbaar ben, ik ben hier, tegenover mij, voor mij en daarom, ieder excuus, iedere reden en rechtvaardiging waar ik mee kom om niet te schrijven of spreken, is in feite mezelf die probeert om mijn persoonlijkheden als ideeën van mezelf te verdedigen of beschermen, omdat deze altijd op de voorgrond stonden van het verhinderen van mijn Zelfverandering van het mezelf stoppen van werkelijke, echte Zelfverandering, omdat voor mij om mezelf te veranderen het nodig is dat ik mezelf werkelijk leer kennen, om mezelf te zien, om te realiseren, zien en begrijpen wat verandering nodig heeft en daarom vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb om mezelf te zien, realiseren en begrijpen hoe in het onder ogen zien van mezelf in schrijven en spreken, een feitelijke Zelfsturende beweging en toepassing aanwezig is van het openen van de deur voor mezelf naar en als verandering.

Lindsay: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb om te participeren in een punt van Zelfsabotage in het plezier van het mezelf uitspreken hier als mezelf en hierin mezelf te onderzoeken als wie ik ben en mezelf de kans te geven om te ontdekken wie ik ben, maar in plaats hiervan te willen schuilen onder de lagen die ik gecreëerd heb voor mezelf zodat ik mijn ideeën, waarnemingen en overtuigingen van wie ik ben kan behouden, welke geen werkelijke context hebben binnen de levende realiteit en ik zie, realiseer en begrijp in dit moment dat als dat is wie ik ga zijn, als ik mezelf toewijd aan LEVEN zijn, dit alles sowieso weg moet gaan. Dus laat ik dit gewoon allemaal los zodat ik hier ben, mezelf uitsprekend in ieder moment.

Lilly: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en aanvaard heb toe te geven aan de ongerustheid die opkomt in mij als nervositeit die oprijst als een storm van emoties en gevoelens, die voelt als een vulkaan die uitbarst het moment voordat ik zelfs voorzie of overweeg mij uit te schrijven of spreken met anderen in het delen, laten zien en onthullen van mijn proces die ik wandel als mezelf en in deze toegestane ongerustheid en nervositeit saboteer ik mijn mogelijkheid tot Zelfverandering, zelfs voordat ik mezelf de mogelijkheid heb gegeven om het werkelijk te doen en daarom kom ik op voor mezelf om te accepteren en mezelf toe te staan om mijzelf die mogelijkheid te geven tot het werkelijk doen en zien wie ik ben in en voorbij de persoonlijkheden en reacties om uit te vinden wat er voorbij dit onbekende is.

Oké dus hier zijn wat voorbeelden voor iedereen om te zien hoe te wandelen door toepassing van Zelfvergevingen in het onder ogen zien van Zelf als de nervositeit, ongerustheid en angsten wat eenvoudigweg een Zelfsaboterende persoonlijkheidsmanifestatie is zoals Lindsay genoemd heeft in haar Zelfvergevingen - evenals in het Zelf niet eens de kans geven om het te doen. Ik bedoel als je meer praktisch en ook fysiek wilt zijn, binnen dat proces van het wandelen door die angsten, ongerustheid en ervaringen, is het juist door het zelf doen van interviews en schrijven. 

Wandel door het proces van comfortabel worden en het werkelijk doen en het brengen van jezelf door de uitdagingen, gaande van het schrijven naar het spreken met Zelf, dan naar het delen op de forums, dan naar het doen van interviews, ik bedoel, we hebben een hele gemeenschap daar die Zelf en Elkaar assisteert en ondersteunt in het wandelen door en als dit proces. 

Bedankt.

Video 2011: Self Forgiveness Support in Pushing Through Resistances to Writing and Speaking
(transcript Larry Manuela; vertaling Ingrid Schaefer)

Het Schrijven van Zelfvergeving

 (vertaling)

Zie, zonder Zelfvertrouwen is er geen Zelf. Zonder Zelfvertrouwen is er geen Waarde. Zonder Zelfvertrouwen is er geen Leven. Zonder Zelfvertrouwen is er geen Integriteit. Zonder Zelfvertrouwen is er geen Gelijkheid. Zonder Zelfvertrouwen is er slechts illusie, bedrog, angst, onzekerheid. Het maakt niet uit hoe onzeker het universum is, als jij zeker bent van Wie Je Bent en hoe ieder ander Zou Moeten Zijn, heb je geen zekerheid van het universum nodig omdat Jij de uitkomst bepaalt.
 

Dus, Zelfvergeving binnen het aardse proces van het fysieke MOET in schrijven zijn. Als het niet in schrijven is, waar kun je dan bewijzen dat je door het proces van Zelfvergeving bent gegaan in tijd-ruimte, waar je de details kunt delen van jouw vergeving, wat laat zien dat je de totaliteit van de creatie in overweging hebt genomen in jouw vergevingen. Je kunt niet tot een punt komen waar je jezelf vertrouwt en dit delen met ieder ander zonder angst. Vergeving moet in schrijven zijn. Als je iemand vindt die beweert dat ze vergeving hebben gedaan, dat ze zelfvergeving hebben gedaan en ze hebben dit niet neergeschreven en ze kunnen jou dit schrijven niet laten zien, dan zijn ze niet gelijk. Ze zijn niet echt en hun vertrouwen is niet echt; ze vertrouwen een Geloof, ze vertrouwen zichzelf niet, ze vertrouwen Hoop, ze vertrouwen zichzelf niet, ze vertrouwen Liefde, ze vertrouwen zichzelf niet. Ze vertrouwen iemand anders, ze vertrouwen zichzelf niet.

In de Zelfvergeving zal de Zelfeerlijkheid te voorschijn komen. Zelfeerlijkheid is het fundament voor Zelfcorrigerende verklaringen, die geschreven moeten worden. In de Zelfcorrigerende verklaringen zal de vergeving die gedaan is zichtbaar worden. In de Zelfcorrigerende verklaring zal het een verklaring zijn van: Ik Vertrouw Mijzelf om dit nu te leven en voor altijd. Als deze corrigerende verklaring niet gedaan is, is er GEEN WEG. Zelf zal te voorschijn komen, Ontwaken als het levende Zelf in Zelfvertrouwen. Als het geschreven is en terwijl je het aan het schrijven bent, in jou, zul je zien wat het betekent om het te leven en wat er nodig is voor jou, om als jou te vertrouwen om de corrigerende verklaringen te leven die in overweging zijn van de gelijkheid van wat leven is in ALLE WEGEN HIER, als er geen systeem is. Het systeem is tijdelijk, leven is dit niet. Als je het systeem omarmt, ben je geen leven; toch als leven kun je in het systeem zijn en blijven als leven, omdat je jezelf vertrouwt als leven. En dienovereenkomstig kun je jezelf en het systeem purificeren om leven zelf te worden. Als je dit niet doet, wordt je gelijk aan wat het is dat je toestaat.
  
Daarom, het fundament van Zelfcreatie:

Zelfvergeving in schrijven

Zelfcorrigerende uitspraken in schrijven

En dan het derde punt:

Dit werkelijk leven in Zelfvertrouwen, in iedere ademhaling

Adem voor adem, je realiserende dat iedere ademhaling een moment representeert, een begin en een einde, een tussenin, een eeuwigheid. Tijd heeft een begin en een einde. Leven NIET. Leven participeert soms in tijd. Maar als je verdwaald raakt als tijd ben je niet langer leven en alles dat overblijft, zijn gedachten en deze gedachten zijn voorbijgaande momenten, je kunt ze niet vertrouwen. Kijk, dan zegt de gedachte dit, dan zegt de gedachte dat, dan geeft de gedachte een ander antwoord, niets hiervan is consistent. Denken is GEEN creatieve kracht, het is een bedriegende kracht waar men verloren is en je kunt verloren blijven voor een eeuwigheid. Want in gedachten, in verbeelding ben je slechts een energie die de hele tijd van vorm verandert. Geen standvastigheid, geen stabiliteit, geen realiteit. Het is niet nodig een wezen in overweging te nemen die bestaat als energie op welke manier dan ook, omdat dit wezen niet echt is, dit wezen kan nooit te vertrouwen zijn met leven, omdat het wispelturig is, het verandert de hele tijd van gedachten in de naam van zijn Eigenbelang, het heeft geen integriteit, het is niet standvastig, het kan niet overeenkomstig staan met leven Wat Er Ook Gebeurt en het zal verloren blijven en dus niet bestaand. Het is het beste voor dit om niet te bestaan.

Zelfvertrouwen, wie zal staan? Dat zal werkelijk leven zijn, waar geen angst bestaat, waar liefde onnodig is, omdat het slechts een polariteit is. Omdat Leven Alles omarmt en wat er ook bestaat of het illusie is of polariteit, Leven stuurt zichzelf in Zelfvertrouwen voor het beste voor alles en iedereen in iedere ademhaling, in ieder moment, op iedere manier.

Video: The writing of Self –Forgiveness
(transcript Larry Manuela; vertaling Ingrid Schaefer)

Proces van Kwantificeren – Spreek Zelfvergeving LUIDOP

(vertaling)

Hoi iedereen. In dit video-interview bekijken we het luidop spreken van zelfvergeving, in het jezelf assisteren ​​en ondersteunen in het in klank uiten van zelfvergeving.

Nu, dit is in het bijzonder specifieke procesondersteuning voor diegenen die zelfvergeving voor de eerste keer luidop spreken. En het is het proces van zelfvergeving schrijven — is het proces van het schrijven van de, en het wandelen van de feitelijke blauwdruk van de structuur van het systeem dat men in zichzelf als een geestbewustzijnssysteem onder ogen ziet en het in klank uiten van zelfvergeving en het luidop spreken voor zichzelf is het vrijkomen van de substantie, de energie, de kristallen, de verbindingen, de interrelaties en dimensies van het gehele systeem binnen zichzelf. Dus, in termen van het wandelen van zelfvergeving wordt het voorgesteld om het te schrijven en spreken als het totale proces van jezelf assisteren en ondersteunen met het wandelen van die systeemmanifestatie uit ZELF in het menselijke fysieke lichaam om zo Zelf effectiever te assisteren en ondersteunen in het proces van zelfcorrigerende toepassing.

Nu uiteraard in termen van bijvoorbeeld, waarom is dit? Als men eens een kijkje neemt in het schrijven. Het uitschrijven is gewoon nog steeds alleen structureel, je wandelt het structureel uit in jezelf als het eigenlijke proces van schrijven. Je bent op hetzelfde moment als het schrijven, wanneer je de woorden schrijft, schrijf je de structuur uit, de blauwdruk, het ontwerp van het totale systeem dat je onder ogen ziet in het uit jou wandelen door middel van zelfvergeving en tegelijkertijd binnen dat proces wandel je het uit — je komt tot realisaties, inzichten, begrijpen.

En nu, om het te onderbouwen dat wandelen van het systeem als jezelf, qua structuur en zijn design en zijn manifestatie ——– zal het luidop spreken je assisteren en ondersteunen bij het loslaten van de substantie wat de energie is of de dimensies of relaties die gesubstantieerd zijn die dat systeem tot ontstaan manifesteerde. Omdat het in klank uiten, spreken, je stem de werkelijke stand van jezelf is, waar je binnen de zelfvergeving de verklaring aflegt dat, ik laat de energie los, de relaties, de substantie die het systeem manifesteerde en ik neem mijn plaats in mij, in mijn menselijk fysieke lichaam in relatie tot dit punt om in staat te zijn gewaar te zijn als MIJ met mijn menselijk fysieke lichaam in de manier waarop ik leef, om deze energie NIET MEER te accepteren en toe te staan, deze relaties, deze netwerken dat wat het systeem substantieerde mij over te nemen, bezitten, me te sturen en mij te controleren. Ik maak deze beslissing met mij te staan ​​door mij in mijn menselijke fysieke lichaam en mij te assisteren en ondersteunen mezelf en mijn leven te veranderen door middel van praktische toepassing; om feitelijk uit te groeien tot het sturende principe van mij in mijn menselijk fysieke lichaam en mijn wereld, wat dus de verklaring is die je maakt wanneer je het in klank uiten van zelfvergeving wandelt in het op resonante wijze luidop wandelen van zelfvergeving, dat is een uitspraak die je maakt bij het effectief luidop wandelen van je zelfvergeving.

Dus daarom, wanneer je zelfvergeving wandelt stellen we voor het schrijven evenzo luidop te doen, want je wandelt de verschillende dimensies van een systeem en jezelf in het schrijven en het spreken. In het schrijven ervan, ben je de structuur, het ontwerp, de constructie, het systeem aan het vrijgeven. In het spreken ben je met de klank van jezelf als je stem als je stand, waarbij je de positie binnen je menselijk fysieke lichaam op resonante wijze inneemt om jezelf effectief voor te bereiden in wanneer je je zelfcorrigerende toepassing doet om in staat te zijn de gedachten te stoppen, de back-chat, de reacties die opkomen omdat je je zelfvergeving hebt toegepast, je hebt het uitgeschreven, je hebt het uitgesproken en je stand binnenin je is zo des te effectiever en je kunt dus door het systeem wandelen dat opkomt — jezelf veranderen in een moment van praktische toepassing en je werkelijke fysieke bewegingen sturen, je stem, je wezenlijkheid naar iets of iemand, van geestelijke deelname richting zelfsturend leven.

Dus met het in klank uiten van zelfvergeving, als je een verklaring luidop zegt, als je het eenmaal hebt geschreven, zoals bijvoorbeeld: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf aanvaard en toegestaan ​​heb in woede te reageren toen mijn moeder me vroeg om de afwas te doen. In het spreken van een verklaring is men het werkelijk aan het spreken in de realisatie, in vrijgave, binnen het nemen van verantwoordelijkheid. Het zou een natuurlijk spreken van de woorden zijn, het zou comfortabel zijn, het zou stabiel zijn en het zou HIER zijn, precies zoals ik de verklaring sprak. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf aanvaard en toegestaan ​​heb in woede te reageren toen mijn moeder me vroeg de afwas te doen en wederom, het is niet een gedreun van zelfvergeving spreken. Het moet een echte zelfvergeving zijn. Je bent eigenlijk jezelf aan het vergeven in het jezelf vrijgeven van die reactie in het punt onder ogen zien met een ander wezen in je wereld, maar tegelijkertijd is je toonaard stabiel, is je lichaam comfortabel en is je verklaring sturend, is het zeker, is het echt: Ik vergeef mezelf voor het mijzelf accepteren en toestaan ​​in woede te reageren toen mijn moeder me vroeg om de afwas te doen. In dat moment van het luidop spreken en het in klank uiten, ben je aan het realiseren wat je hebt geaccepteerd en toegestaan op dat moment. Het is als, IN de verklaring zul je zien als je het luidop spreekt, hoe zinloos en onnodig een dergelijke reactie is en tegelijkertijd zul je binnen die ene uitspraak zien hoe je onnodig de relatie met je moeder hebt bemoeilijkt, hoe dat moment gewoon veranderd kon zijn met jou die de afwas doet, een praktisch punt, hoe op dat moment van jezelf assisteren en ondersteunen in het doen van de afwas, je je moeder aan het assisteren en ondersteunen bent, je je hele gezin aan het assisteren en ondersteunen bent. Het is een praktisch punt dat gedaan moet worden. Je moeder kan echt druk zijn geweest en je was niet in het bijzonder iets aan het doen, maar wilde gaan en naar muziek luisteren en overwoog dus niet een ander wezen, een ander wezens situatie te overwegen, jezelf, je tijd, wat praktisch is, wat vereist is gedaan te worden — al deze realisaties kunnen in één verklaring van het effectief in klank uiten van de woorden als ZELF opkomen.

Dus, als en wanneer je je zelfvergeving toepast en er is zoiets als stemtonaliteitdifferentiaties en je stem is aan het kraken of je lichaam gaat in reactie zoals pijn of ongemak als je het aan het spreken bent en dat zal voornamelijk gebeuren aan de achterkant van je menselijk fysieke lichaam bij het nekgebied dat stijf zal worden, met name het midden van je rug. Dan wat toont binnen je menselijk fysieke lichaam is: dat je niet effectief genoeg had gekeken naar dat punt dat je aan het vergeven bent. Dus als je bijvoorbeeld: Ik ….. vergeef mezelf dat ik mezelf geaccepteerd en …… toegestaan heb …. in woede naar mijn moeder te reageren toen ze me vroeg om ….. (spreker zucht) …….. de afwas te doen. Ik bedoel okay uiteraard heb ik het een beetje overgeaccentueerd, maar het is gewoon een voorbeeld van de verschillende fysieke ervaringen waar je doorheen gaat in de toepassing van een verklaring of zuchten of emotie en gevoel binnen het en uhmm als de uitspraak NIET willen doen, omdat je nog steeds de schuld aan je moeder wilt geven.

Dus ben echt gewaar en zelfoprecht van dergelijke veranderingen die plaatsvinden in je menselijk fysieke lichaam, je toonaarde, je zuchten, je wijzigingen en dat soort dingen. Het zijn gewoon aanwijzingen dat er een punt binnenin is waar je niet naar gekeken hebt. Dus met het gebruik van dat voorbeeld kan men dan gaan kijken naar oké mijn zelfvergeving laat zien dat ik nog steeds mijn moeder wil beschuldigen. Dus doe dan je schrijven van het hoe en waarom het is dat je je moeder wil beschuldigen en dan realiseer je je bijvoorbeeld in je schrijven dat het gewoon allemaal een manipulatie is, omdat je gewoon wilde gaan en naar muziek luisteren en je gewoon de afwas niet wilde doen en doe dan je zelfcorrigerende toepassing van wanneer iemand vraagt ​​om iets te doen, overweeg dan een ander, houdt rekening met de familie, de hele situatie in de huis, laat je persoonlijke wensen, behoeften en verlangens gaan en betuig je levenswijze voor wat het beste is voor iedereen. Wat het beste is voor allen is het beste voor ZELF. Ik bedoel als je je afwas doet, zul je schone afwas hebben, zul je interactie met je moeder hebben die stabiel is, die duidelijk is en die hier is en haar ervaring van zichzelf zal dan expressiever zijn met de rest van het gezin en dus de hele situatie verandert dankzij jou die je startpunt verandert in het benaderen van de afwas.

Okay, dus dit is gewoon een beginnerspunt in termen van het je zelfvergeving luidop wandelen voor jezelf, in het controleren van je stemtonaliteit, je fysieke lichaamsreacties en veranderingen in de eerste zin zelf, dat je altijd een indicatie zal geven van waar je meer schrijven behoeft te doen, er meer inkijken. En dan ga je weer terug naar de verklaring en ga je zien of men helder is en spreek je het: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf aanvaard en toegestaan ​​heb in woede te reageren toen mijn moeder me vroeg om de afwas te doen. Wanneer het comfortabel is, helder, HIER en het is een echte zelfvergeving als een verlossing en een besef, dan weet je dat je staat.

Oké, dus degenen die proces wandelen en bovendien zichzelf kunnen assisteren en ondersteunen met dit punt, doe het. Ik bedoel, in termen van tijd en verantwoordelijkheden uiteraard, kun je je schrijven van je zelfvergeving de ene dag doen en kun je het in het spreken ervan de volgende avond doen. Of vind die tijd voor je om jezelf te assisteren en ondersteunen bij de toepassing van dit punt van het luidop spreken van zelfvergeving, om het meer en meer stabiel te laten worden, natuurlijk, helder en HIER als ZELF. In eerste instantie zal het ongemakkelijk zijn, zal het zijn als leren hoe je auto rijdt, leren te lopen. Het zal wel struikelend zijn, gaat het wel morrelend zijn, gaat het wel onhandig zijn en het is prima. Je wandelt dit proces alleen met jezelf, ik bedoel kom op, doe dit voor jou, beoefen dit, wandel het, beweeg ermee, speel ermee, ik bedoel het is echt geweldig om de innerlijke werkingen van jezelf te leren kennen door simpelweg te luisteren naar jezelf en gaan zo van, oké er is iets uit, daar mis ik iets, daar zou ik meer in kunnen kijken, oké ik zie dat ik hier niet duidelijk ben, ik ben daar niet duidelijk. En zelfs bij het wandelen van je zelfvergeving luidop kun je dan zien of je zelfvergevingsuitspraken die je hebt geschreven natuurlijk effectief zijn. 

Dus het is een gave, dubbele kruisreferentie voor jezelf waar dan tegelijkertijd tijdens het luidop wandelen van zelfvergeving in het bijstaan ​​van jou in dat proces nadat je het geschreven hebt, je zelfvergeving schrijven steeds effectiever zal beginnen te worden en zo zal uiteindelijk je schrijven en je in klank uiten beginnen één en gelijk te worden, hetgeen vanuit het grotere, totale perspectief van je proces zal beginnen je werkelijke, fysieke, praktische sturende leven te assisteren en ondersteunen wanneer je jezelf schrijft en in klank uit in correctie.

Heel hartelijk bedankt.

(transcript Larry Manuela; vertaling Sylvie Jacobs)

Nieuwe 21 Dagen Ademhalingsuitdaging

(vertaling)

Hoi iedereen. In dit interview assisteren en ondersteunen we met een praktisch perspectief in relatie tot het onder ogen zien en wandelen en toepassen en leven van de 21 dagen van ademen.

Welnu, we hebben interviews gedaan met betrekking tot het assisteren en ondersteunen van ZELF in dit proces van het toepassen en wandelen van 21 dagen van ademhalen, wat in essentie in termen was van het assisteren en ondersteunen van ZELF met HIER wandelen als Adem met je menselijk fysieke lichaam in het gewaar zijn van elke en iedere ademhaling die men ademt in elk moment van ademhalen, dus elke in-ademing (spreker ademt in), uit-ademing (spreker ademt uit), in-ademing ——– uit-ademing; ademen met het menselijk fysieke lichaam, in het ZELF assisteren ​​en ondersteunen in die Gelijkheid en Eenheid. En dan in termen van jezelf vertragen in het jezelf assisteren ​​en ondersteunen in dat proces van de ademhaling, in het doen van de 4 tellen, welke is: ademhaling-in 4 tellen, ——– vasthouden 4 tellen, —— ademhaling-uit 4 tellen, ——- vasthouden 4 tellen. Adem-in 4 tellen, —— vasthouden 4 tellen, adem-uit 4 tellen, —— En verdergaan binnen die toepassing die jezelf assisteert en ondersteunt in het werkelijk HIER Ademen met het menselijk fysieke lichaam.

Nu, het misverstand dat deels prominent was binnen de video-interviews was in termen van alleen focussen op de ademhaling binnen en door de totaliteit van iemands dag heen en veel mensen hadden behoorlijk wat ervaringen ermee, omdat wat manifeert is, dat men zal beseffen dat het is alsof men helemaal niet kan functioneren, omdat je er echt al je focus en aandacht als het geheel van jezelf in moet stoppen om gewoon in staat te zijn ‘gewaar te zijn van’ en te ‘ademen met’ het menselijk fysieke lichaam.

Nu, wat deze ervaring is die veel mensen onder ogen hebben gezien in het wandelen van deze 21-dagen ademhalingstoepassing, is dat we IN FEITE afgescheiden zijn van het fysieke als het wezen dat ​​binnen het fysieke bestaat. En dat, die afscheiding in feite de Geest is, want elk moment dat men zou vallen in termen van het ademen met het menselijk fysieke lichaam in het wandelen van de adem, is te wijten geweest aan en vanwege Gedachten en denken en reacties.

Dus, vanuit dat perspectief is het een gaaf proces om te wandelen en onder ogen te zien ​​in het uitdagen van zichzelf binnen dat punt van het proberen om gewoon te ademen, te wandelen met adem, de 4 tellen adem toepassend en niet te accepteren en zichzelf toe te staan in de geest te vallen. Echter, ik ben er zeker van, wat een ieder die dit heeft geprobeerd ondervonden heeft, dat het bijna onmogelijk is vanwege de omvang van onze gemanifesteerde afscheiding in en als het geestbewustzijnssysteem.

Dus voor degenen die ervoor willen gaan en zichzelf uitdagen en gewoon deze ervaring in zichzelf hebben in termen van het realiseren van de mate waarin we onszelf afgescheiden hebben van het menselijke fysieke lichaam en hoe lang men daadwerkelijk kan wandelen gewoon als adem en tegelijkertijd doorgaan met normaal functioneren, natuurlijkerwijze binnen de eigen wereld en eigen realiteit, de praktische dagelijkse dingen doend, naar werk gaan, ontmoeten van vrienden, koken, gezin, huishoudelijke verantwoordelijkheden, baan, taken ———– al die dingen tijdens het doen van de 4 tellen ademhaling zonder in je geestbewustzijnssysteem te gaan. Men zal de mate beginnen te beseffen, zien en begrijpen waarin wij in FEITE de geest zijn en NIET HIER met en als het fysiek menselijke lichaam.

Dus, hoe de 21-dagen van ademen van toepassing is, is als volgt:

De 21-dagen van ademen is gewoonweg zichzelf assisteren en ondersteunen in eerste instantie in termen van gewaar zijn van je ademhaling, ademen met het menselijke fysieke lichaam voor en in zo veel discipline en aandacht, dat men zichzelf ermee kan assisteren en ondersteunen, terwijl men functioneert en deelneemt en de praktische dagelijkse verantwoordelijkheden doet.

Dus nogmaals, veel mensen die bang zijn voor het misverstand binnen de vorige 21-dagen video-interviews, dat in termen van het functioneren in het van dag tot dag leven, dat dat was om gewoon te laten gaan en alleen te focussen op de ademhaling, dit is het opnieuw creëren van een afscheiding waar men zich afscheidt in en als alleen ademen en daarin slechts een andere alternatieve vorm van afscheiding creërend, waar men ging van geest-afscheiding naar ademen-afscheiding en zichzelf afscheidt van zichzelf en het fysieke lichaam en de van dag tot dag deelname in de werkelijkheid die ZELF IS.

Dus, nogmaals 21-daagse ademhaling is niet in termen van het isoleren van jezelf en dan het gewoon focussen op de ademhaling, want dat is simpelweg het opnieuw creëren van afscheiding.

Het is verder te gaan met je dagelijkse deelname in je wereld en je realiteit en te focussen op de ademhaling in het ademen MET het menselijk lichaam zo vaak en zo veelvuldig als men zichzelf eraan herinnert.

Dus het is gewoon als een ontwaken, zichzelf assisteren en ondersteunen om wakker te worden in het Ademen als men zich gaat aankleden, tandenpoetsen, ontbijt maken, door de dagelijkse verantwoordelijkheden gaande, het is om zo vaak en zo veelvuldig mogelijk jezelf te herinneren aan ademhaling, HIER zijn en ademen MET het menselijk fysieke lichaam. En als men een levensstijl heeft die is erg druk, is het NIET nodig om overdag nadruk te leggen op de 4 tellen adem, MAAR op een natuurlijke en normale wijze HIER te zijn met de adem in en met iemands fysieke lichaam. Bijvoorbeeld, het doen van de ademhaling-in en ademhaling-uit. Het zou zijn alsof je aan het haasten bent en dan zul je je realiseren; oh oh ik ben in mijn hoofd/geest, ik ben niet aan het ademen en breng jezelf dan terug HIER ademend, opnieuw focussend op je ademhaling.

En dan zul je je voor een tijdje weer realiseren; oh oh ik ben weer in mijn geest -— oké STOP, haal adem en focus op de ademhaling en adem HIER. En nogmaals, het is niet zoals focussen op het ademen in de context van (spreker is in- en uit aan het ademen), oké ademen, ademen ….. en wat er dan gebeurt is je totale geest gaat in een STOP en jij nog eens, wat er op dat moment gebeurt is dat je jezelf aan het afscheiden bent, je plaatst al je aandacht alleen op je ademhaling en vervolgens scheidt je totale wezenlijkheid zich af van je totale fysiek van je totale werkelijkheid en dit gaat in de ademhaling.

Ik bedoel, dat is niet wat wij zeggen. Wanneer je jezelf in je geest bevindt, ga gewoon: oké ik beweeg NIET HIER in het fysieke, laat me adem gebruiken als mijn ondersteuning en assistentie om me hier terug te brengen, je ademt, haalt adem en je focust en je bent HIER met je ademhaling voor zo veel en zo lang als je in staat bent. En je zult zo nu en dan of zelfs het grootste deel van de dag weer, vinden dat oh mijn god ik was in mijn geest, oké laat ik mezelf doen gelden in termen van de volgende dag te vlag-punten waar het is dat ik zo vaak in mijn geest ging en mezelf assisteren en ondersteunen hier te zijn en hier met mijn menselijk fysieke lichaam te ademen, in-ademing —— uit-ademing en dan gebruik maken van momenten waarop je met jezelf bent, terwijl je computerwerk aan het doen bent, terwijl en voor het naar bed gaan, terwijl je in de douche bent, terwijl je jezelf aan het wassen bent, terwijl je de vaat doet, terwijl je aan het koken bent, dingen waar je jezelf praktisch kan vertragen, daar kan je het 4 tellen ademen in de praktijk brengen in termen van ademen In 2,3,4 ——– vasthouden 2,3,4 ——— uit 2,3,4 ——- —— vasthouden 2,3,4 ——- In 2,3,4 ————- Ik bedoel zulke momenten benutten en praktische dagelijkse toepassing om jezelf te assisteren ​​en ondersteunen binnen het proces van en als ademhaling.

En dit is je aanvankelijke startpunt in termen van het assisteren en ondersteunen van jezelf met de ademhaling in 21-dagen, in het zo effectief en gedisciplineerd zijn in het doen gelden van je toepassing met en als ademhaling, zo doeltreffend en zo specifiek als waartoe je in staat bent. Dit betekent echt jezelf uitdagen, er echt voor gaan, in termen van het wandelen van je dag en het wandelen ervan met de ademhaling. Wanneer je merkt dat je je in je geest bevindt, breng jezelf HIER terug, adem, neem deel binnen het startpunt van de Adem, wanneer je alleen bent met jezelf, wanneer je je praktische dagelijkse dingen alleen doet, pas de 4 tellen ademhaling toe en in die 21 dagen, wat het is dat je doet is, je neemt de ademhaling op binnen je praktische proces van jezelf assisteren en ondersteunen in het wandelen door je geestbewustzijnssysteem, je menselijk fysieke lichaam in.

Dus ademen vanuit het 21 dagen perspectief is, de 21 dagen van jezelf assisteren en ondersteunen om de praktische toepassing van ademen te incorporeren in je LEVENsproces dat je bent en wat we in wezen aan het wandelen zijn. Dit is een levenslange verbintenis. Je 21 dagen, je proces waar je bijvoorbeeld ziet, oké bezorg jezelf een platform van hoe effectief je aan het ademen bent met je menselijk fysieke lichaam, in hoeverre je nog steeds in de geest bent en binnen en tijdens die 21 dagen, kun je een kijkje nemen en elke dag cross-referencen waar het is dat je nog steeds neigt in de geest te gaan, zoals bijvoorbeeld naar je baas haasten en door angst en vrees gaan en je beseffen, oké elke dag, voor de laatste 3 dagen, dat is waar ik vooral uitgebreid in mijn geest ging, laat me mezelf assisteren ondersteunen mezelf te doen gelden om te ademen en wandelen met ademhalen terwijl ik richting het kantoor van mijn bazen beweeg en de gedachten STOP — adem door de energie en communiceer met hen met en als de Adem. En dus kun je iets hebben als een ​​ademhalingsdagboek voor jezelf als je wil, kijk naar alle belangrijke punten tijdens de dag waar je echt in je geest ging en jezelf niet herinnerde om hier te zijn met en als de adem als de Ademhaling, in het wandelen in en als je menselijk fysieke lichaam.

En dat is de eerste 21 dagen in termen van de praktische toepassingscontext van het zichzelf assisteren en ondersteunen om een ​​relatie met jezelf te vestigen, met je menselijke fysieke lichaam, waar je werkelijk beweegt met en als ademhaling en NIET binnen je geestbewustzijnssysteem. Uiteraard, de ademhaling is niet het ultieme antwoord, wat betekent, enkel via de ademhaling gaat NIET veranderen wie je bent als je geestbewustzijnssysteem. Ademen is aanvankelijk het proces waar je jezelf assisteert en ondersteunt HIER te wandelen in en als je menselijk fysieke lichaam, om voor een moment in staat te zijn uit je geest te wandelen of als een stappen uit je geest om te kunnen zien wat je accepteert en toestaat ​​binnen je geest om het uit te kunnen schrijven, en je zelfvergeving effectief te wandelen en je zelfcorrigerende toepassing effectief te doen.

Het is in je Zelfcorrigerende toepassing, dat is waar je jezelf verandert in het fysieke en daartoe effectief gezien, assisteert ademen uitvoerig wanneer je bijvoorbeeld geconfronteerd wordt met een punt van verandering, wanneer je je schrijven gedaan hebt, je zelfvergeving erop en je beseft oké ik heb mezelf te veranderen in dit moment, in dat assisteert en ondersteunt de ademhaling om je hier te stabiliseren in het fysieke om je richting te veranderen in het fysieke en hoe je in wisselwerking bent met de persoon of iets of iemand in jouw wereld, jouw realiteit. 

Dus ademen wordt je basisondersteuningspunt in je menselijk fysieke lichaam om door je geestbewustzijnssysteem te wandelen en het stabiliseert je als een wezen in het menselijke fysieke lichaam en met name binnen de context van het stoppen van die neiging om in energiereacties te haasten die je totale geestbewustzijnssysteem stimuleren en om meer stabiel te zijn, stil HIER in je wandelen van dag tot dag in je levenservaring.

Dus in termen van ademhaling, doe het rustig aan met jezelf. Vergeet niet dat dit de eerste keer in je hele leven is dat je jezelf gaat assisteren en ondersteunen om daadwerkelijk HIER te wandelen met de Ademhaling en werkelijk te ademen met het menselijk fysieke lichaam.

Dus wanneer men bijvoorbeeld ervaart, dat wanneer men enkel focust op de ademhaling; al je aandacht alleen naar ademen gaat, ondervind je dat je lichaam in grote pijnen gaat. Als men geconfronteerd wordt met dit punt waar je lichaam in absolute pijn gaat, wat er daadwerkelijk gebeurd is, je bent gebruik aan het maken van de ademhaling als een ontsnappingspunt en je bent reacties, emoties, gevoelens, gedachten en dat soort dingen aan het onderdrukken. En je bent gewoon aan het proberen te focussen op de ademhaling en het is alsof, dat hele systeem in je geest en fysiek probeert om meer energie te krijgen, maar je gaat: nee, ik ga niet naar je kijken (spreker is snel aan het in- en uitademen) ik moet me focussen op mijn ademhaling. Dat is de context van wat er gebeurt als je jezelf afscheidt, de wezenlijkheid van jou binnen je fysiek en je wereld en in je realiteit, en je aan het proberen bent om je geest te onderdrukken door de ademhaling. Dus wees voorzichtig met dat punt eveneens, waar je totale focus en aandacht in de ademhaling ALLEEN gaat en je jezelf alleen vacuümeert in het ademen, jezelf afscheidend van de geest, het fysieke en je externe wereld en werkelijkheid. En dan zul je pijn ervaren, want het is het systeem dat eigenlijk zegt, hé je probeert me te onderdrukken, ik wil niet onderdrukt worden, je moet naar me kijken, wordt wakker.

Dus, vergeet niet dat als je het ademen wandelt in je 21 dagen, je nog steeds je geestbewustzijnssysteem onder ogen gaat zien, je gedachten, je reacties, je persoonlijkheden, je gedragingen, je wandelt en ziet je schrijven onder ogen, je zelfvergeving en je praktische toepassing zoals gewoonlijk.

Het punt van de ademhaling is een bijkomend punt dat je voor jezelf wandelt in de eerste 21 dagen om jezelf een Grondlijn Steunpuntstructuur te verschaffen met de ademhaling om het te wandelen als een levenslange verbintenis voor jezelf in het specificeren en consolideren en het stabiliseren van jezelf in en als en met de adem.

Dus in de eerste 21 dagen neem je een soort van een kijkje voor jezelf naar, waar ben je binnen de context van de ademhaling in je geestbewustzijnssysteem, waar moet je jezelf stabiliseren, waar moet je effectiever zijn, waar moet je jezelf meer disciplineren en dat is hoe een ademhalingsdagboek heel effectief zal zijn. Oké en dat is het, in termen van het verklaren van de praktische toepassing van het onder ogen zien van de adem en het ademen met en als je menselijk fysieke lichaam voor de eerste 21 dagen.

Dank je wel.

(transcript Larry Manuela; vertaling Sylvie Jacobs)